مرحله اجراء نیز همچون سایر مراحل دادرسی از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ چراکه غایت یک پروسه دادرسی، با جامه عمل پوشاندن به مفاد رأی صادره، در این مرحله به منصه ظهور میرسد. در این راستا، یکی از اصول مهم حاکم بر اجرای آرای دادگاهها، دوام و استمرار عملیات اجرایی حکم تا زمان اجرای کامل آن است؛ بنابراین، اصولاً نباید اجرای حکم را متوقف نمود یا آن را به تأخیر انداخت، مگر آن که به طور استثنایی یکی از دلایل قانونی، مجوز توقف یا تأخیر را بدهد. نگارنده این موارد استثنایی را «ایستایی اجرای حکم» نام نهاده است.
از این رو، در کتاب حاضر، به بیان و تشریح موارد تأخیر اجرای حکم دادگاه، توقّف و توقیف عملیات اجرایی رأی و تعطیل اجرای حکم دادگاه، با لحاظ جنبه کاربردی آن ها پرداخته شده است. از شاخصه های این کتاب، می توان به استناد به آرای وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور، نظریات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه و نیز نظریه دکترین اشاره کرد.