شرحی بر کتاب رویه قضایی شعب دیوان عدالت اداری :
ز تاریخ تصویب قانون بیمه رانندگان حمل و نقل بار و مسافر شهری مصوب ۱۳۷۱/۲/۱۸ و اصلاحات بعدی آن کلیه رانندگان وسائط حمل و نقل و مسافر بین شهری مشمول قانون تامین اجتماعی قرار گرفته و مکلف است حق بیمه را راس آن بر مبنای محاسبهای که سازمان تامین اجتماعی به موجب ماده ۳۵ قانون اجتماعی انجام داده و حق بیمه را تعیین می نماید حداقل ۳ ماه به این سازمان پرداخت و از مزایای قانون تامین اجتماعی برخوردار گردند و سازمان تامین اجتماعی نیز مکلف است در صورت اجتماع شرایط و ضوابط ذیل تحت حمایت قرار دهد.
۱_ راننده باید دارای گواهینامه معتبر و متناسب با نوع وسیله نقلیه باشد و دفترچه کار رانندگی وی نیز توسط سازمان حمل و نقل پایانه های کشور صادر شده باشد.
۲_ راننده باید حق بیمه را از طریق بارنامه و صورت وضعیت حق بیمه به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نماید.
۳_ راننده باید حق بیمه سهم بیمه شده و کارفرما را بر مبنای دستمزد مقطوع حداکثر تا پایان ماه به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نماید.
رانندگانی که شاغل یا بازنشسته وزارتخانهها و موسسات دولتی و وابسته به دولت و نیروی نظامی و انتظامی مشمول قانون خاص حمایتی هستند و همچنین رانندگانی که به موجب مقررات طرح بیمه روستائیان و عشایر بیمه شدهاند و مشمول صندوق بیمه اجتماعی روستائیان و عشایر می باشند از شمول قانون مذکور مستثنی بوده و الزامی به بیمه شدن مجدد نزد سازمان تامین اجتماعی ندارند